Walk of Life.

Walk of Life.

Mensen samen brengen in de natuur. Telefoon uit. Letterlijk en figuurlijk om je heen kijken. Aandacht geven aan je binnenwereld. Waar ben je? Waar kom je vandaan? Hoe gaat het eigenlijk echt? Wat vraagt je aandacht? Ben je trouw aan wat jij belangrijk vindt? Of mag er misschien voorzichtig een nieuw pad aangelegd worden?

Rust

Ik geloof er heilig in dat het leven je kan inhalen als je nooit de tijd neemt om te reflecteren, stil te staan bij wie jij bent en wat jij werkelijk belangrijk vindt. Voorbij dat wat je elke dag doet omdat je het nu eenmaal zo doet. Vroeg of laat zijn er thema’s of gevoelens die aangeraakt willen worden. Die aandacht willen. En dat kan alleen als je daar de tijd voor neemt.

Prikkels

Wij mensen krijgen per seconde tussen de 4 en12 miljoen prikkels op ons afgevuurd. Per seconde! Vroeger (in de middeleeuwen) lag het aantal te verwerken prikkels ongeveer op 25.000 prikkels per dag. Ik vind het niet gek dat we het soms even niet meer weten. Ons niet meer kunnen concentreren, niet meer bij onze binnenwereld komen, ons opgejaagd en leeg tegelijkertijd voelen. Niet weten wie we zijn, wat we willen en wat onze hobby’s zijn. Ik vind het ook niet gek dat het aantal psychische klachten toeneemt en we allemaal steeds bozer lijken te worden.

Walk of life

Samen met Daniëlle hostte ik daarom onze allereerste Walk of Life. Een voor ons bijzonder concept, omdat het echt van ons voelt. Hier zitten dingen van onszelf in. Dingen die perfect passen bij wie wij zijn en waar we voor staan.

Tien mensen durfden het aan om samen met ons een dag de natuur in te trekken. Te stappen in het ‘niet weten’. Volledige overgave.

Het was spannend, maar vooral mooi. Er waren nieuwe ontmoetingen, er was spel en weerstand. Er waren ook tranen, oprechte verbinding en uren stilte. Er waren rake woorden die vanuit het hart kwamen. Mooie intenties en dankbaarheid. We hebben onwijs waardevolle feedback mogen ontvangen van een aantal deelnemers.

Wat mij het meest is opgevallen is dat mensen graag willen verbinden met anderen. Echt verbinden, voorbij oppervlakkigheid. Omdat het daar gebeurt. In verbinding met andere mensen. En daar is moed voor nodig. Moed om jouw eigen thema’s aan te kijken. Hoe meer mensen dat leren, hoe mooier en liefdevoller de wereld eruit zal zien. Daar geloof ik in. Op naar meer van dit.

1 Comment

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *